تولید فولاد در جهان به زنجیره ارزش فولاد بستگی دارد. این زنجیره به سه بخش تقسیم می‌شود، بخش اول، شامل مواد اولیه، بخش دوم شامل کنسانتره، گندله و احیای مستقیم و بخش سوم شامل ذوب و نورد است.

سنگ آهن

ذخیره زمین‌شناسی سنگ آهن در دنیا ۸۰۰ میلیارد تن برآورد شده که از این میزان ۲۳۰ میلیارد تن محتوای آهن دارد. درواقع ۲۹ درصد از سنگ آهن موجود در دنیا، شامل آهن است.

از میان این ۸۰۰ میلیارد تن سنگ آهن، ۲۰۰ میلیارد تن ارزش اقتصادی اکتشاف دارد. ۷۵ درصد از این ۲۰۰ میلیارد تن هم در چهار کشور برزیل، چین، روسیه و هند وجود دارد.

استرالیا هم در حال حاضر ۸۸۰ میلیون تن سنگ آهن تولید می‌کند. ذخایر این کشور، هماتیت پرعیار 60 به بالا است و این کشور، سنگ آهن را تنها دانه‌بندی و صادر می‌کند. با این حال، سنگ آهن استرالیا مناسب آهن اسفنجی نیست.

دانش فرآوری معدنی هم در استرالیا بسیار پایین است، اما دانش معدن در هند بسیار بالا است و این کشور از هوشمندسازی معدن پیشرفته برخوردار است. برزیل هم ذخایر فراوان مگنتیت پرعیار دارد.

تولید جهانی آهن اسفنجی در سال ۲۰۲۳ به میزان ۱۳۵ میلیون تن بوده و تولید هم طی ۱۰ سال دو برابر شده است. غول‌های فولادی جهان هم در منطقه شروع به سرمایه‌گذاری درزمینه آهن اسفنجی کرده‌اند.

عمده ذخایر معدنی ایران هم شامل مگنتیت است. در منطقه، ظرفیت 80 میلیون تن آهن اسفنجی داریم و ۶۰ میلیون تن آهن اسفنجی هم در حال تولید است.

صنعت فولاد

۳۲۹ پروژه برای افزایش تولید فولاد تا ۵۵۵ میلیون تن تا سال ۲۰۳۰ تعریف شده است.

۶۰ میلیون تن از این 555 میلیون تن تا سال ۲۰۲۶ قطعاً به بهره‌برداری می‌رسد و ۱۲۰ میلیون تن هم احتمالا تا سال ۲۰۳۰ بهره‌برداری خواهد شد.

ظرفیت تولید فولاد خام در هند هم در سال ۲۰۲۲ به میزان ۱۳۴ میلیون تن بود و هدف‌گذاری آن تا سال ۲۰۳۰، تولید ۳۰۰ میلیون تن است.

تکنولوژی کوره بلند در دنیا هم به سمت قوس الکتریکی در حال تغییر است. حدود ۲۰۰ میلیون تن پروژه بر اساس احیای مستقیم تعریف شده و در حال حاضر ما تنها ۱۰۰ میلیون تن به این روش تولید می‌کنیم.

در روش کوره بلند، هر تن فولاد، دو تن کربن تولید می‌کند، اما در روش قوس الکتریکی میزان کربن نصف می‌شود.

ساختار هزینه تولید فولاد هم در حال تغییر است. هزینه کربن در سال ۲۰۲۰ به میزان ۶۰ دلار در تن بود و پیش‌بینی می‌شود این رقم در سال ۲۰۵۰ به ۵۰۰ دلار برسد.

اگر زودتر به نقطه استفاده از هیدروژن نزدیک شویم، می‌توانیم هزینه‌های تولید فولاد را کاهش دهیم.

ایران در بحث آهن‌سازی در حوزه تکنولوژی در میان ۵ کشور اول قرار دارد. ما از نیروی انسانی متخصص بهره‌مند هستیم و به گاز ارزان و آب‌های بین المللی هم دسترسی داریم.

بهتر است ما آهن‌سازی و تولید DRI را در منطقه آبی کشور به ویژه مکران توسعه دهیم، بر تولیدات صادرات‌محور تمرکز کنیم و از ترکیب گاز طبیعی، هیدروژن و انرژی‌های نو در زنجیره فولاد استفاده کنیم.

اخبار مرتبط

صنعت فولاد ایران، رتبه دهم تولید فولاد در جهان